| نوع مدرک: | متون چاپی |
| سرشناسه | گراوند ، لطف اله، نویسنده |
| شماره بازیابی : | COM soft 33 1398 |
| عنوان : | بررسی امنیت در کامپیوترهای کوانتومی در قیاس با کامپیوترهای کلاسیک |
| عنوان موازی : | Security on Quantum Computers Compared to Classic Computers |
| ناشر: | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان |
| سال نشر : | 1398 |
| صفحه شمار: | 112ص |
| شابک/شاپا | 23559 |
| یادداشت | پایان نامه کارشناسی ارشد: مهندسی کامپیوتر نرم افزار |
| شناسه افزوده : | نعمت‌بخش ، ناصر، استاد راهنما احمدی ، محمود، استاد مشاور |
| توصیفگرها | رمز نگاری کوانتومی تبادل کلید کوانتومی امنیت کامپیوتر کوانتومی کامپیوتر کلاسیک Quantum Cryptography Quantum Key Exchange |
| چکیده : | در گذر زمان امنیت اطلاعات همواره یک دغدغه بزرگ بوده است. بشر با استفاده از شیوه های ساده اما جالب و گاه هنرمندانه سعی بر حفظ اطلاعات خود در مواجهه با مزاحمین کرده است. با پیشرفت نظریه اطلاعات و رمزنگاری، رویکردی جدید اتخاذ شد رمزنگاری از هنر به یک علم ریاضی محور تبدیل و رمزنگاری مدرن متولد شد. از زمان ظهور رمزنگاری مدرن، رمزنگاری کلید متقارن شیوه اصلی مورد استفاده برای تامین اطلاعات بوده است. مشکل اصلی استفاده از چنین الگوریتم‌هایی مسئله به اشتراک گذاری کلید است. الگوریتم‌های کلید عمومی برای حل این مشکل ابداع شدند. این الگوریتم‌ها بستری برای به اشتراک گذاری کلید از طریق یک کانال ناامن را فراهم میکنند. امنیت الگوریتم‌های کلید عمومی مبتنی بر پیچیدگی محاسباتی آن‌ها است. توسعه علم اطلاعات کوانتومی و ظهور الگوریتم‌های پردازش موازی امنیت این الگوریتم‌ها را به شدت در خطر قرار داده است. مثلا الگوریتم کوانتومیشور (shor) توانایی شکستن الگوریتم کلید عمومی RSA در زمانی قابل قبول را دارا است. گام منطقی بعدی استفاده از رمزنگاری کوانتومی بود. رمزنگاری کوانتومی امنیت اطلاعات را به وسیله قوانین فیزیک کوانتومی تضمین می کند. BB84،اولین پروتکل تبادل کلید کوانتومی در سال 1984 ابداع شد. این پروتکل روشی برای به اشتراک گذاری کلید به وسیله حالت‌های کوانتومی ، در محیطی ناامن و با وجود مزاحمان به کاربران ارائه می دهد. استراق سمع موجب بروز اشفتگی در روند تبادل کلید می شود؛ این امر به راحتی توسط کاربران قابل آشکار سازی است. در این پایان نامه گونه ای اصلاح شده از پروتکل BB84 پیشنهاد می دهیم. در این پروتکل فرستنده عملگری غیر محلی را به گروهی از حالت‌های کوانتومی اعمال می‌کند و آن‌ها را یکی یکی برای گیرنده می فرستد. کاربران از یک کانال با توانایی احراز اصالت استفاده می کنند. بنابراین پس از هر ارسال، گیرنده، فرستنده را از دریافت کیوبیت آگاه می کند. پس از به دست آوردن تمام حالت‌ها، گیرنده روی کیوبیت‌های دریافتی اندازه گیری انجام می دهد و طرفین بر سر کلیدی مشترک به توافق می رسند. در این پروتکل، مهاجم در هر لحظه فقط به یکی از کیوبیت‌ها دسترسی دارد ؛ به همین دلیل توانایی بی‌اثر ساختن عملگر غیرمحلی را ندارد. حداکثر اطلاعات متقابل را که مهاجم به وسیله حمله قطع- ارسال مجدد، در مورد کلید به دست می‌اورد و همچنین نرخ خطای کوانتومی ناشی از این حمله رامحاسبه می‌کنیم . علاوه بر این نشان می‌دهیم که به ازای مقدار مشخصی از خطا، بیشینه اطلاعات مزاحم در مورد کلید به مراتب کم تر از پروتکل BB84 است |
| لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=12820 |
| زبان مدرک : | فارسی |
بررسی امنیت در کامپیوترهای کوانتومی در قیاس با کامپیوترهای کلاسیک (1398) / گراوند ، لطف اله، نویسنده