در کشورهایی نظیر ایران که قسمت عمده درآمد دولت از محل عایدات ارزی ناشی از صدور نفت است، نحوه تبدیل ارزش این تولید به پول داخلی از اهمیت خاصی برخوردار است و از طرف دیگر، بخاطر این که ایران یک کشور وارد کننده مواد اولیه واسطه ای و سرمایه ای است، اعمال سیاست های صحیح و متناسب ارزی با شرایطی که منجر به تورم فزاینده و تغییرات شدید نرخ ارز نشود، از موارد بسیار مهم و اساسی تلقی می شود. بنابراین ضرورت چنین پژوهشی از دو بعد است. یک، مسئله تورم که اختلال ها و ناهماهنگی هایی در سیستم اقتصادی کشور پدید می آورد. دومین مسئله، سیاست نرخ ارز است که یکی از مهم ترین سیاست های اتخاذ شده به وسیله کشورهاست که هم بر سایر سیاست های اقتصادی هدف تأثیر می گذارد و هم از آن ها تأثیر می پذیرد
