نوع مدرک: | متون چاپی |
سرشناسه | فروغی ، پدرام، نویسنده |
شماره بازیابی : | CF 67 1402 |
عنوان : | پیشبینی رغبت به ازدواج براساس شفقت به خود، خودانتقادی و خودکارآمدی در پسران مجرد 20 تا 30 سال |
عنوان موازی : | Title of the Thesis Prediction of willingness to marry based on self-compassion, self-criticism and self-efficacy in single boys aged 20-30 |
ناشر: | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان |
سال نشر : | 1402 |
صفحه شمار: | 83ص |
شابک/شاپا | 25517 |
یادداشت | پایان نامه کارشناسی ارشد :رشته مشاوره گرایش خانواده |
شناسه افزوده : | قاسمی ، سیمین، استاد راهنما |
توصیفگرها | شفقت به خود، خودانتقادی، خودکارآمدی، رغبت به ازدواج Self-compassion, Self-criticism, Self-efficacy, Desire to Marry |
چکیده : | هدف از انجام پژوهش حاضر پیشبینی رغبت به ازدواج براساس شفقت به خود، خودانتقادی و خودکارآمدی در پسران مجرد 20 تا 30 سال بود. روش پژوهش توصیفی– همبستگی و از نظر هدف بنیادی، و براساس دادهها، کمّی بود. جامعه مورد مطالعه شامل پسران مجرد ساکن سپاهان شهر 20 تا 30 سال در سال 1402 بود که به روش نمونهگیری در دسترس و براساس فرمول کوکران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که از این تعداد 379 پرسشنامه به صورت کامل در اختیار پژوهشگر جهت تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت گردآوری داده¬ها از ابزار پرسشنامه استانداردِ رغبت به ازدواج (MDQ) حیدری و همکاران (1383)، شفقت¬به¬خود نف (2003)، خودانتقادی تامسون و زروف (2004) و خودکارآمدی شوارتزر و جروسلم (1995) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم¬افزارSPSS و آزمون¬های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه اکثر پاسخگویان مناسب¬ترین سن ازدواج سنین 30 تا 35 سال است. همچنین میزان رغبت به ازدواج در سطح پایینی می¬باشد. آزمون فرضیات نیز نشان داد که بین شفقت به خود و خودکارآمدی با رغبت به ازدواج در پسران، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین خودانتقادی و رغبت به ازدواج در پسران ، رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین متغیرهای مستقل پژوهش (شفقت به خود، خودانتقادی و خودکارآمدی) می¬توانند 6/17 درصد متغیر وابسته یعنی رغبت به ازدواج را پیش¬بینی کنند |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14354 |
زبان مدرک : | فارسی |