رکوردهای مرتبط با این شخص

بررسی و مقایسه تاثیر نانوادجوانت های کلسیم فسفات،ژلاتین،گلایسین و کیتوزان در ایمنی زایی پروتئین کایمریک بروسلا (1403) / درخش ، معصومه سادات، نویسنده

نوع مدرک: متون چاپی سرشناسه درخش ، معصومه سادات، نویسنده شماره بازیابی : ‭BIO gen ‭64 1403 عنوان : بررسی و مقایسه تاثیر نانوادجوانت های کلسیم فسفات،ژلاتین،گلایسین و کیتوزان در ایمنی زایی پروتئین کایمریک بروسلا عنوان موازی : Evaluation and comparison of four nanoadjuvants of calcium phosphate, gelatin, glycine and chitosan on the immunogenicity of brucella chimeric protein ناشر: دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان سال نشر : 1403 صفحه شمار: 81ص شابک/شاپا 25696 یادداشت پایان نامه کارشناسی ارشد: ژنتیک شناسه افزوده : زمان زاده ، زهرا، استاد راهنما آبکار ، مرتضی، استاد مشاور توصیفگرها پروتئین کایمریک، بروسلا، ژلاتین، گلایسین، کیتوزان، کلسیم فسفات  Chimeric protein, Brucella, Gelatin, Glycine, chitosan, Calcium phosphate چکیده : بیماری بروسلوز که با نام تب مالت نیز شناخته می شود، از جمله مهمترین و رایج ترین بیماری های مشترک در بین دام و انسان است که باعث خسارات اقتصادی فراوانی نیز می شود. عامل ایجاد کننده این بیماری باکتری گرم منفی درون سلولی موسوم به بروسلا می باشد. به دلیل نبود روش های تشخیص و درمان قطعی امکان ریشه کن شدن این بیماری در بسیاری از نقاط جهان تاکنون ممکن نشده و روند شیوع بروسلوز در جهان، در حدود سالانه 500000 هزارنفر گزارش شده است. از آنجایی که راهکار های پیشگیرانه بهترین رویکرد حال حاضر است و هیچ واکسن انسانی برای کنترل بروسلوز وجود ندارد، تمرکز بر توسعه واکسن های دامی بهترین روش برای جلوگیری از گسترش بیماری می باشد. واکسن های تجاری که برای استفاده در دسترس هستند از نوع تخفیف حدت یافته یا غیر فعال می باشند که اگرچه قادرند از گسترش وسیع بیماری جلوگیری کنند اما معایبی به همراه دارند. کاهش تولید شیر، بالابردن امکان سقط جنین در دام و احتمال بیماری زایی برای انسان از جمله مشکلات واکسنهای دامی حال حاضر است. امروزه توسعه واکسن با تمرکز بر اهداف آنتی ژنیک در ساختار پاتوژن بجای استفاده از کل ارگانیسم، در فرمولاسیون واکسن قرار گرفته است که معرف نسل جدید واکسن ها یعنی واکسن های زیرواحدی است. این واکسنها ایمن تر و مقرون به صرفه تر هستند اما ایمنی زایی آنها به نسبت دیگر رده ها پائین تر است و نیازمند همراهی ادجوانتها برای القای پاسخ های قوی تر و پایدارتر می باشند. هدف از این مطالعه بررسی ایمنی زایی یک پروتئین کایمریک متشکل از Urease و Omp19 از بروسلا به همراه نانوادجوانت های کلسیم فسفات، کیتوزان، ژلاتین و گلایسین به عنوان نانوواکسن در مدل آزمایشگاهی موش بود. از این رو پروتئین کایمریک در میزبان بیانی اش باکتری E.coli BL21 (DE3) بیان و بعد از طی مراحل خالص سازی، با نانوذرات مذکور ترکیب و به گروه های موش تزریق شد. در نهایت بعد از سنجش تیتر آنتی بادی، موش ها با سویه بیماری زای B.melitensis 16 M به چالش کشیده شدند و نتایج بیانگر سطح افزایش یافته آنتی بادی IgG برعلیه پروتئین کایمریک نوترکیب U-Omp19 در تمام گروه های مدل موش ایمن شده بود. تعیین نسبت ایزوتایپ آنتی بادی IgG2a/IgG1 در گروه در تمامی گروه ها نشان دهنده القای ایمنی هومورال (Th2) و در گروه های دارای ژلاتین و گلایسین ایمنی ترکیبی را نشان داد. اما با افزوده شدن نتایج تست ارزیابی پاسخ های سایتوکاین، مشخص شد که تمامی گروه ها القای ایمنی ترکیبی از هردو نوع Th1 و Th2 را داشته اند به جز ژلاتین که صرفا القای هومورال را داشته است. نتایج مرحله چالش با سویه بیماری زا نیز اثر حفاظتی برتر استفاده از نانوذرات کلسیم فسفات را علیه عفونت بروسلا نشان داد. در مجموع داده های حاصل از این مطالعه نشان داد که فرمولاسیون این پروتئین کایمریک در ترکیب با نانوادجوانت های کلسیم فسفات، گلایسین و کیتوزان می تواند کاندید مناسبی علیه بیماری بروسلوز باشد لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14532 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
25696	‭BIO gen ‭64 1403	پایان‌نامه	دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی	مرکزی	اسناد مرجع	غیر قابل امانت