چکیده : | افزایش سریع جمعیت و به تبع آن افزایش تولید مواد غذایی و محصولات کشاورزی و بالاتر رفتن تقاضا
در سراسر جهان، مشکلاتی نظیر تامین، نگه داری، توزیع و مصرف صحیح بدون آلودگی را دو چندان کرده است. با پیشرفت تکنولوژی و افزایش فرهنگ بهداشتی مردم و توسعه بهداشت میزان آلودگی مواد غذایی و مسمومیت غذایی با باکتری ها کاهش یافته است، در حالی که آلودگی های قارچی مواد غذایی رو به افزایش است. این مطالعه با هدف شناسایی ملکولی گونه های قارچی مخمری و ساپروفیتی جدا شده از مواد غذایی انجام گرفت. نمونه های جمع آوری شده ابتدا بر روی محیط کشت سابورود دکستروز آگار (SDA) کشت داده شد، پس از شناسایی و جداسازی گونه ها، گونه های مخمر شناسایی شده بر روی محیط کشت کروم آگار کاندیدا کشت داده شده و بر اساس رنگ کلنی های ایجاد شده، گونه ها شناسایی شدند. DNA ی نمونه های شناسایی نشده، استخراج شده و سپس بر اساس تکنیک ملکولی PCR ، ناحیه ITS تکثیر شده و تعیین توالی انجام گرفت. در مجموع 81 نمونه شامل لبنیات , آرد , برنج , گز , سبزی جات , سیب زمینی , آبلیمو , پسته , قهوه , نارگیل , آب انار , سوسیس , پرهلو , لواشک , ماسالا , گردو , فلافل مورد بررسی قرار گرفت که 51.85% آسپرژیلوس، 16.04% قارچ سیاه، 14.81% مخمر، 2.48% موکور، 1.23% پنیسیلیوم و با استفاده از روش تعیین توالی 12.34% نمونه های نا مشخص تعیین توالی شدند که 17 نمونه از نمونه های شناسایی نشده با روش های قبلی با تعیین توالی، تعیین گونه شدند که شامل 7 گونه ی کلادوسپوریم (Cladosporium sp)، یک گونه بیسیکلومایسیز نیوآ (Byssochlamys nivea)، یک گونه کلادوسپوریم اسفراسپرموم (Cladosporium sphaerospermum)، یک گونه تریکوسپوروم آساهی (Trichosporon asahii)، 2 گونه آسپرژیلوس ترئوس (Aspergilus terreus)، یک گونه فوزاریوم پرولیفراتوم (Fusarium proliferatum)، یک گونه پنیسیلیوم سیزووا (Penecilium sizovae)، یک گونه پیچیا کودریاوزیری (Pichia kudriavzerii)، یک گونه تریکوسپورون (Trichosporon sp) و یک گونه دیدیملاسیا (Didymellaceae sp) شناسایی شد.
امروزه قارچ های فرصت طلب مثل گونه های مختلف خانواده آسپرژیلوس و موکوراسه به وفور در محیط وجود دارند و با توجه به مطالعات انجام شده احتمال آلودگی مواد غذایی به این گونه ها بسیار زیاد است. با توجه به افزایش جمعیت و نیاز مردم به اقلام خوراکی، رعایت نکات بهداشتی و سلامت مواد غذایی در تمام مراحل کشت، برداشت، نگهداری و توزیع باید از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد |