| نوع مدرک: | متون چاپی |
| سرشناسه | امینی ، هاشم، نویسنده |
| رده‌بندی کنگره : | M C 3 1400 |
| عنوان : | تدوین مدل بومی ((شهر حساس به آب)) |
| عنوان موازی : | Preparation the Localized Model of “Water Sensitive City |
| ناشر: | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان |
| سال نشر : | 1400 |
| صفحه شمار: | ز،221ص |
| شابک/شاپا | 23731 |
| یادداشت | رساله دکتری: مدیریت بحران |
| شناسه افزوده : | صنایعی ، علی، استاد راهنما یوسفی ، علی، استاد مشاور طلائی ، حمیدرضا، استاد مشاور |
| توصیفگرها | بحران آب شهر حساس به آب مدل بومی مدیریت شهری توسعه پایدار Water Crisis Water Sensitive City Localized Model Urban Management Sustainable Development |
| چکیده : | در آستانه ورود به سال 1400 خورشیدی، از عمر تأسیس شهرداری‌ها، حدود یک قرن، از عمر قوانین برنامه ریزی توسعه و عمران، بیش از نیم قرن و از آغاز قوانین و تصویب طرح‌های جامع شهری به شکل کنونی آن حدود چهار دهه می‌گذرد. هدف کلی از مجموعه این قوانین به همراه تأسیس ساختارها و سازمان‌هایی برای اجرای آنها، اعمال نظارت بر ایجاد و توسعه شهرها در جهت تأمین شرایط مناسب برای شهروندان در زندگی بوده است. تأمل در نتایج حاصل از اجرای طرح‌های توسعه شهری گویای این واقعیت است که این طرحها علیرغم صرف هزینه و انرژی زیاد در بیشتر شهرها به اهداف خود دست نمی‌یابند. با علم به وجود این مشکلات، سالهاست عدم هماهنگی سازمان‌های مرتبط با مدیریت شهری، نبود شیوه‌های مناسب برای تهیه و اجرای طرح‌های شهری و نبود توان فنی و مالی لازم در ارگانهای متولی به عنوان مسائل مهم در ناکارآمدی طرحها مطرح بوده است؛ اما همیشه اهمیت موضوع عدم توجه به زیرساختهایی که می‌تواند معادلات مدیریت و برنامه ریزی شهری را تحت شعاع قراردهد از دید پنهان مانده است و در این بین آب به عنوان اصلی ترین مایه حیات و زیربنای توسعه اساسی ترین نقش را دارد. این پژوهش به روش گراندد تئوری با انتخاب جامعه نخبگان به متد گلوله برفی با بررسی علل و عوامل شناخته شده ناکارآمدی برنامه ریزی شهری در ایران، به ارتباط این موضوع ناشناخته با عوامل بحران ساز ناکارآمدی پرداخته و سهم عمده این عوامل در این ناکارآمدی را ارائه می‌کند و از این رهگذر با نگاهی آب محور به این نتیجه می‌رسد که بسیاری از مشکلات کنونی برنامه ریزی شهری ناشی از بنانشدن طرحها و توسعه‌ها بر اساس پتانسیل منابع آب و سایر حامل‌های انرژی و عدم انطباق ظرفیتهای شهری با وضعیتی است که آن وضعیت به بهبود شرایط این حاملها کمک کند و نه آنکه بر ابعاد بحران ساز موضوع بیفزاید.
لذا تحقیق حاضر با این نگاه بر اساس مفاهیم بنیادی تاثیرگذار بر مدیریت و برنامه ریزی شهری آب محور، مقوله‌های ابعاد ششگانه مدل بومی طراحی شهر حساس به آب متناسب با شرایط کشور را استخراج و پیشنهاد می‌نماید تا با قرارگرفتن در کنار برنامه ریزی شهری(و نه به جای آن) باعث غنای طرح‌های جامع و ارتقای بهره وری و ضمانت اجرایی این طرحها شود و بخش زیادی از مشکلات این طرحها را برطرف کند.
بدلیل بین رشته‌ای بودن موضوع منتخب که ترکیبی است از مدیریت و برنامه ریزی شهری و مدیریت و برنامه ریزی منابع آب، در این تحقیق از یک جامعه آماری خاص از نخبگان متخصص در هر یک از این رشته‌ها استفاده شده و برخی نیز صاحب نظر در هر دو مبحث بوده‌اند. همچنین ترکیب نخبگان از اساتید دانشگاه در کنار مدیران اجرایی در بخشهای مرتبط در نقاط مختلف کشور انتخاب شده‌اند که خود نقطه قوت این طرح می‌باشد.
پژوهش حاضر علاوه بر استخراج مدل بومی طرح شهر حساس به آب، برای نخستین بار در کشور نشان می‌دهد که بیش از 80 درصد مشکلات موجود در برنامه ریزی شهری ایران ناشی از عدم توجه به نقش محوری آب در برنامه ریزی است. به عبارت دیگر (وضعیت منابع آبی) مقدم بر (برنامه ریزی شهری) و (طرح‌های آمایش سرزمین) است. این بدان مفهوم است که لازم است در ساختار کنونی برنامه ریزی بازنگری اساسی بعمل آمده و بجای تخصیص آب به اهداف تعیین شده در طرح‌های آمایش، اهداف این طرحها بر اساس پتانسیل منابع آبی برنامه ریزی شود. همچنین این پژوهش تبیین می‌کند که برای دست یابی به برنامه‌ای جامع و عملیاتی، کنشگران عرصه برنامه ریزی و مدیریت اجرای طرحها باید از قالب چند وزارتخانه محدود خارج شده و زیرساختهای یکپارچه در این رابطه توسعه یابد |
| لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=12947 |
| زبان مدرک : | فارسی |
مرتب سازی پالایش جستجو
