بررسی ارتباط پلی مورفیسم 2228150rs در ژن IL2R با خطر ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس در جمعیت اصفهان (1398) / کاووسی ، مریم، نویسنده
نوع مدرک: متون چاپی سرشناسه کاووسی ، مریم، نویسنده ردهبندی کنگره : BIO gen 9 1398 عنوان : بررسی ارتباط پلی مورفیسم 2228150rs در ژن IL2R با خطر ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس در جمعیت اصفهان عنوان موازی : The Investigation of Relationship Polymorphism rs2228150 of the IL2R Gene with the Risk of Multiple Sclerosis Disease in the Population of Isfahan ناشر: دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان سال نشر : 1398 صفحه شمار: د، 52ص شابک/شاپا 23788 یادداشت پایان نامه کارشناسی ارشد: زیست سلولی وملکولی گرایش ژنتیک شناسه افزوده : زمان زاده ، زهرا، استاد راهنما احدی ، علی محمد، استاد راهنما رضایی ، حلیمه، استاد مشاور شایگان نژاد ، وحید، استاد مشاور توصیفگرها مالتیپل اسکلروزیس، بیماری خود ایمن، گیرنده اینترلوکین 2، پلی مورفیسم 2228150rs،شناسایی-بیومارکرها Multiple Sclerosis, Autoimmune disease Interleukin 2 receptor Polymorphism rs2228150 Identification of biomarkers چکیده : مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری التهابی خود ایمن است که از بین برنده¬ی سیستم اعصاب مرکزی می¬باشد و فرآیندهای مرتبط با آن بطور کامل مشخص نشده است. با توجه به اینکه بیماری ام¬اس یک بیماری چند علتی می¬باشد، فاکتورهای محیطی، ژنتیکی و اپی ژنتیکی نقش¬های مهمی در ایجاد آن ایفا می¬کنند. بیماری MS توسط آسیب¬های متعدد سیستم اعصاب مرکزی (CNS) از جمله مناطق دمیلینه شده و ملتهب در طول آکسون¬ها، درجه¬های مختلف آسیب آکسونی و اختلال عملکرد عصبی پیش رونده، فعال سازی میکروگلیا و تکثیر آستروسیت¬ها تشخیص داده می¬شود. مطالعات انجام شده بر روی خون، مایع مغزی - نخاعی و بافت مغز در بیماران ام اس بیانگر تاثیر سلول¬های ایمنی و نیز نقش ایمنی همورال و سلولی در پاتوژنز ام اس است. با پیشرفت علم در مورد بیماری MS، نقش بیوماکرها به عنوان تشخیص دهنده میزان فعالیت و سیر بیماری حائز اهمیت است. بیومارکرهای مختلفی با دقت و قدرت انتخابی بالا در کمک به درمان اولیه، بررسی پاسخ به درمان¬های دارویی، تشخیص زودهنگام و نیز شناسایی مقاطع مختلف این بیماری به کار می¬رود.
ژن¬های زیادی در استعداد ابتلا به بیماریMS دخالت دارند. یکی از این ژن¬ها IL2R است که در جایگاه کروموزومی 10p15 قرار گرفته و زنجیره آلفا گیرنده اینترلوکین 2 را کد می¬کند. مسیر IL2R آلفا یک نقش حیاتی در تنظیم سیستم ایمنی دارد. لذا هدف این مطالعه بررسی ارتباط پلی¬مورفیسم 2228150rs در ژن IL2R و ارتباط آن با خطر ابتلا به بیماری ام¬اس بود. در این تحقیق با استخراج DNA از 60 نمونه خون بیمار و 50 نمونه خون سالم به کمک تکنیک Tetra-ARMS PCR به بررسی پلی مورفیسم 2228150rs پرداخته شد. نتایج نشان داد که وجود آلل T با بیماری ام¬اس ارتباط معنی دار دارد بنابراین بین بروز بیماری ام¬اس با پلی مورفیسم 2228150rs ارتباط نشان می¬دهد. بنابراین به نظر می¬رسد پلی¬مورفیسم 2228150rs می¬تواند به عنوان مارکر برای تشخیص زودهنگام بیماری ام¬اس مورد استفاده قرار گیردلینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=13003 زبان مدرک : فارسی
شماره ثبت شماره بازیابی نام عام مواد محل نگهداری بخش وضعیت ثبت وضعیت امانت 23788 BIO gen 9 1398 پایاننامه دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی مرکزی اسناد مرجع غیر قابل امانت بررسی ارتباط پلی مورفیسم 3194051rs A/G در ژن IL7R با خطر ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس در جمعیت اصفهان (1398) / موسویان ، مریم السادات، نویسنده
نوع مدرک: متون چاپی سرشناسه موسویان ، مریم السادات، نویسنده ردهبندی کنگره : BIO gen 8 1398 عنوان : بررسی ارتباط پلی مورفیسم 3194051rs A/G در ژن IL7R با خطر ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس در جمعیت اصفهان عنوان موازی : The Investigation of Relationship Polymorphism rs3194051 A/G of the IL7R Gene with the Risk of Multiple Sclerosis Disease in the Population of Isfahan ناشر: دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان سال نشر : 1398 صفحه شمار: ه، 57ص شابک/شاپا 23787 یادداشت پایان نامه کارشناسی ارشد: زیست سلولی و ملکولی گرایش ژنتیک شناسه افزوده : زمان زاده ، زهرا، استاد راهنما محمد احدی ، علی، استاد راهنما سعادت نیا ، محمد، استاد مشاور رضایی ، حلیمه، استاد مشاور توصیفگرها مالتیپل اسکلروزیس بیماری خود ایمن اینترلوکین 7 رسپتور پلی مورفیسم 3194051rs شناسایی بیو مارکرها Multiple Sclerosis, autoimmune disease Interleukin 7 receptor rs3194051 polymorphism biomarkers identification چکیده : مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی التهابی بوده که با هدف قرار دادن غلاف میلین سیستم اعصاب مرکزی منجر به ایجاد پلاک (زخم یا اسکار) می¬گردد. دلیل قطعی بیماری MS شناسایی نشده است، با این وجود به عنوان بیماری دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی طبقه بندی می¬شوند. بیماری MS به عنوان یک بیماری خودایمنی معرفی شده که سیستم ایمنی بدن علیه اجزا خودش به خصوص میلین سیستم عصبی مرکزی واکنش نشان داده و یک آبشار التهابی نا¬به¬هنجار را شروع می¬کند. بیماری MSبا ظهور سلول¬های T CD4+ واکنشگر با اتو¬آنتی¬ژن¬های میلین آغاز می¬گردد.
مطالعات نشان داده که سلول های T helper و سایتوکاین های پروتئین التهابی نقش مهمی در پاتوژنز بیماری MS دارند. یکی از ژن¬های مستعد کننده بیماری MS، IL7R است. IL7R برای تکثیر و تمایز سلول T لازم است. برخی پلی مورفیسم¬ها درژن IL7R که زنجیره α گیرنده اینترلوکین 7 (IL7Rα) را رمزگذاری می¬کند، در حقیقت به خطر ابتلا به بیماری MS کمک می¬کند و نقش این گیرنده را در بیماری¬زایی بیماریMS نشان می¬دهد. در تحقیق نام¬برده با استخراج DNA از 60 نمونه خون بیمار و 50 نمونه خون سالم به کمک تکنیک Tetra-ARMS PCR به بررسی پلی مورفیسم 3194051rs (A/G) و ارتباط آن با خطر ابتلا به بیماری MS پرداختیم. نتایج به دست آمده نشان داد وجود آلل G با بیماری ام¬اس ارتباط معنی¬دار دارد ، بنابراین به نظر می¬رسد پلی¬مورفیسم 3194051rs می¬تواند به عنوان مارکر برای تشخیص زودهنگام بیماری ام¬اس مورد استفاده قرار گیرد.
با پیشرفت علم در بیماری MS، نقش بیوماکرها به عنوان تشخیص دهنده میزان فعالیت و سیر بیماری حائز اهمیت است. بیومارکرهای مختلفی با دقت و قدرت انتخابی بالا در کمک به درمان اولیه، بررسی پاسخ به درمان¬های دارویی، تشخیص زودهنگام و نیز شناسایی مقاطع مختلف این بیماری به کار می¬رود. نتایج ما نشان می¬دهد که پلی¬مورفیسم 3194051rs می تواند به عنوان یک شاخص تشخیصی مد نظر قرار گیردلینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=13002 زبان مدرک : فارسی
شماره ثبت شماره بازیابی نام عام مواد محل نگهداری بخش وضعیت ثبت وضعیت امانت 23787 BIO gen 8 1398 پایاننامه دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی مرکزی اسناد مرجع غیر قابل امانت بررسی بیان RNA غیر کدکننده بلند (LncRNA)، FIRRE (LINC001200) و IGFL2-AS1 (AC006262.5) در سرطان مثانه (1401) / محمدی دمابی ، مریم، نویسنده
نوع مدرک: متون چاپی سرشناسه محمدی دمابی ، مریم، نویسنده ردهبندی کنگره : BIO gen 41 عنوان : بررسی بیان RNA غیر کدکننده بلند (LncRNA)، FIRRE (LINC001200) و IGFL2-AS1 (AC006262.5) در سرطان مثانه عنوان موازی : Evaluating the expression of tow Long non-coding RNAs (LncRNA), FIRRE (LINC01200) and IGFL2-AS1 (AC006262.5) in bladder cancer ناشر: دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان سال نشر : 1401 صفحه شمار: 63ص شابک/شاپا 24949 یادداشت پایاننامه کارشناسی ارشد: رشته ژنتیک شناسه افزوده : رزقی بارز ، شکوفه، استاد راهنما رضایی ، حلیمه، استاد مشاور توصیفگرها LINC01200، AC006262.5، سرطان، مثانه، بافت، lncRNA LINC01200, AC006262.5, cancer, bladder, tissue, lncRNA چکیده : هدف تحقیق: ظهور روش های جدید توالی یابی با توان عملیاتی بالا، شناسایی RNA های غیر کد کننده و بررسی نقش آنان در شرایط بیولوژیکی و پاتولوژیک سلولی را تسهیل کرده است. گروهی از اینها که متشکل از حداقل 200 نوکلئوتید بوده، RNA های طولانی غیرکدکننده (lncRNAs) نامیده می شوند. مشارکت آنها در پاتوژنز سرطان و پتانسیل آنها به عنوان بیومارکر در سالهای اخیر برجسته شده است. در سرطان مثانه، یکی از شایع ترین سرطان ها در سراسر جهان، سطوح بیانی تغییر یافته چندین lncRNA مشاهده شده است. چندین مطالعه اثرات خاموش کردن RNA ها را بر روی فنوتیپ های سلول سرطانی و رشد تومور مثانه ارزیابی کرده اند. تجزیه و تحلیل این داده ها به شناسایی پانلی از lncRNA ها کمک می کند که به طور بالقوه می توانند برای تشخیص زودهنگام و پیش آگهی سرطان مثانه استفاده شوند. در اینجا، میزان بیان دو LncRNA-FIRRE و LncRNA-IGFL2-AS1 را در نمونه¬های بافت تومور مثانه در مقایسه با بافت سالم مجاور تومور بررسی کردیم.
روش تحقیق: بافت های سرطان مثانه و بافت های نزدیک به سرطان جمع آوری شد. پس از استخراج RNA توتال و سنتز cDNA، از روش Real-time PCR (RT-PCR) برای تشخیص بیان LncRNA-FIRRE و IGFL2-AS1 در بافت ها و رده های سلولی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل های آماری از آزمون t استفاده شد که با استفاده از نرم افزار Statistical Graph pad 8.0.1.224 انجام شد. همچنین همبستگی میان ویژگی¬های بالینی بافت تومور و بیان این دو lncRNA بررسی شد.
یافته¬ها: نتایج نشان داد بیان هر دو LncRNA در هر دو بافت تومور و رده سلولی سرطان مثانه نسبت به بافت سالم افزایش معنی داری دارد(p˂0.05 و p˂0.01). LncRNA-FIRRE همبستگی مثبت و معناداری با stage تومور (p˂0.05) و آسیب بافتی تومور (p˂0.01) داشت. IGFL2-AS1 همبستگی مثبت و معناداری با stage تومور، آسیب بافتی تومور و همچنین سایز تومور (p˂0.05) داشت.
نتیجه گیری:این مطالعه نشان داد که در بافت های سرطانی مثانه و رده های سلولی دو LncRNA-FIRRE و LncRNA-IGFL2-AS1 بیش از حد بیان می شود و هر دوی آنها می¬توان به عنوان یک مارکر بافتی در پیشرفت تومور در نظر گرفتلینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=13980 زبان مدرک : فارسی
شماره ثبت شماره بازیابی نام عام مواد محل نگهداری بخش وضعیت ثبت وضعیت امانت 24949 BIO gen 41 پایاننامه دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی مرکزی اسناد مرجع غیر قابل امانت