نوع مدرک: | متون چاپی |
سرشناسه | حق پرست ، سحر، نویسنده |
ردهبندی کنگره : | BIO microb 8 1400 |
عنوان : | جداسازی و شناسایی باکتریوفاژهای موثر بر علیه انتروکوکهای مقاوم به وانکومایسین |
عنوان موازی : | Isolation and Identification of Effective Bacteriophage Against Vancomycin-Resistant Enterococci (VRE) |
ناشر: | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان |
سال نشر : | 1400 |
صفحه شمار: | 61ص |
شابک/شاپا | 23961 |
یادداشت | پایان نامه کارشناسی ارشد: میکروبیولوژی گرایش میکروبیولوژی بیماریزا |
شناسه افزوده : | قاسمی ، مهدی، استاد راهنما شکری ، داریوش، استاد مشاور |
توصیفگرها | انتروکوکها، مقاومت به وانکومایسین، فاژدرمانی، باکتریوفاژ Enterococci Vancomycin Resistance Phage therapy Bacteriophage |
چکیده : | انتروکوکها باکتریهایی بیهوازی اختیاری، گرم مثبت و کاتالاز منفی میباشند که شامل گروه مهم و متنوعی از باکتریها هستند. از میان گونههای مختلف انتروکوکها، انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم پاتوژنهای اصلی محسوب میشوند.
این باکتریها فلور نرمال در دستگاه گوارش انسان و بسیاری از پستانداران میباشند. همچنین در حفره دهانی و واژن انسان، خاک، آب و مواد غذایی وجود دارند. در افراد سالم وجود انتروکوکها بطور معمول هیچ تاثیر منفی روی میزبان ندارد ولی تحت شرایطی میتواند با دستیابی به فاکتورهای حدت باعث عفونت شود و بیماریهایی نظیر اندوکاردیت، آبسههای شکمی، باکتریمی و عفونت ادراری ایجاد کند و نقش مهمی در پخش ژنهای مقاومت و ایجاد سویههای مقاوم به آنتیبیوتیک دارند. با شیوع انتروکوکها و افزایش استفاده از آنتیبیوتیک وانکومایسین، انتروکوکهای مقاوم به وانکومایسین بعنوان یکی از پاتوژنهای شایع بیمارستانی در سراسر دنیا به شمار میروند. این امر باعث گرایش محققان به روشهای جایگزین برای حذف و کنترل این باکتریها شده است. فاژدرمانی با استفاده از باکتریوفاژها برای درمان عفونت با باکتریهای بیماریزا بعنوان یکی از روشهای جایگزین آنتیبیوتیکها در باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک مطرح است.
هدف این تحقیق جداسازی باکتریوفاژهای موثر علیه سویههای انتروکوکی مقاوم به ونکومایسین و تعیین هویت آنها میباشد.
در ابتدا نمونههای انتروکوک در بیمارستانهای اصفهان جمع آوری شد. سپس گونههای مقاوم به آنتیبیوتیک وانکومایسین و دیگر آنتیبیوتیکها به روش انتشار از دیسک مورد جستجو قرارگرفتند. آنتیبیوتیکهای لینزولاید(LZD 30)، مروپنم(MEM 10)، موکسیفلوکساسین(MFX 5)، داکسیسیلین(DXT 30)، تیکوپلانین(TEC 30)، مینوسایسلین(MN 30)، وانکومایسین(V 30)، استرپتومایسین(S 10)، جنتامایسین(GM 10)، سیپروفلوکساسین(CP 5)، آمپیسیلین(AM 10)، ایمیپنم(IPM 10) مورد استفاده قرار گرفت. از بین 39 نمونه جمع آوری شده، تمامی نمونهها به آنتی بیوتیکهای مروپنم، موکسیفلوکساسین، وانکومایسین، استرپتومایسین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. 41 درصد به لینزولاید، 69 درصد به داکسیسیلین، 92 درصد به تیکوپلانین، 82 درصد به مینوسایسلین و 85 درصد به آمپیسیلین مقاوم بودند. سویه ها، با مقاومت به این آنتیبیوتیکها، از نظر ویژگیهای فنوتیپی و ژنوتیپی با استفاده از آزمایشهای میکروب شناسی، بیوشیمیایی، PCR و تعیین توالی ژن 16S rRNA مطالعه و برای جداسازی باکتریوفاژ اختصاصی انتخاب شدند. در مرحلهی بعد به منظور جداسازی باکتریوفاژ، نمونهبرداری از فاضلاب بیمارستان و فاضلاب شهری به عمل آمد. به کمک ایجاد پلاک حضور باکتریوفاژها بررسی گردید و پس از غنیسازی و تغلیظ، باکتریوفاژPEF34 ، PEF39 جداسازی شدند و بعد از رنگ آمیزی با اورانیل استات 2 درصد به منظور مشاهده مورفولوژی باکتریوفاژها و همچنین اندازهگیری طول آنها از میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) استفاده شد.
در نهایت 2 باکتریوفاژ PEF34 و PEF39 جداسازی شد. باکتریوفاژPEF39 که بیشترین اثر باکتریکشی علیه انتروکوکهای مقاوم به وانکومایسین داشت، بعنوان کاندیدای مناسب برای فاژدرمانی برعلیه این عفونت انتخاب شد.
رنگ آمیزی باکتریوفاژPEF39 و مشاهده در زیر میکروسکوپ الکترونی (TEM) نشان داد این باکتریوفاژ متعلق به خانواده سیفوویریده، که به طور تقریبی دارای سری به قطر 82 نانومتر و دمی غیر انقباضی به طول 337 نانومتر میباشد |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=13159 |
زبان مدرک : | فارسی |