دسترسی همگانی(OPAC) نام کتابخانه در اوپک

طراحی مجتمع مسکونی در حاشیه‌ی زاینده رود (بیشه حبیب) شهر اصفهان بر اساس حس تعلق به مکان در خانه‌های سنتی ایرانی (1399) / ناطقی ، هما، نویسنده
نوع مدرک:متون چاپی
سرشناسهناطقی ، هما، نویسنده
رده‌بندی کنگره :‭ARC ‭43 1399
عنوان :طراحی مجتمع مسکونی در حاشیه‌ی زاینده رود (بیشه حبیب) شهر اصفهان بر اساس حس تعلق به مکان در خانه‌های سنتی ایرانی
عنوان موازی :Designing a Residential Complex in the Zayandeh Rood (Bisheh Habib) Basin of Isfahan based on the Sense of Belonging to a place in traditional Iranian homes
ناشر:دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان
سال نشر :1399
صفحه شمار:ظ، 117ص
یادداشتپایان نامه کارشناسی ارشد: معماری
شناسه افزوده :کاراحمدی ، مهران، نویسنده
توصیفگرهاحس مکان  حس تعلق به مکان  خانه سنتی ایرانی  Sense of Place  Sense of belonging  Traditional Iranian Home
چکیده :رشد شتابان شهرها، افزایش تصاعدی جمعیت شهری و در پی آن ساخت و ساز مسکن در غالب مجتمع‌های مسکونی و رشد نامناسب و ناهمساز کالبدی به علاوه نگاه کمی گرایانه به عناصر کالبدی، پیامدهایی نظیر ازدست رفتن مکان، بیگانگی انسان با مکان و در نهایت کاهش حس تعلق را در پی دارد. نگاه کمی گرایانه به مسکن موجب به آن شده که سازندگان تنها به بعد مادی مسکن توجه کنند و به بعد معنوی ویژگی‌های مسکن، اندیشه‌ای نکنند، اما خانه به عنوان اولین مکان سکونت انسان چیزی فراتر از کالبد است، توجه به کالبد باعث وانهادن احساسات انسانی نظیر حس تعلق شده و از آن‌جایی که خانه فضایی است مرتبط، که آدمی به طور روزمره از آن تأثیر می‌گیرد و بر او تأثیر می‌گذارد، عدم وجود چنین صفاتی در خانه باعث بروز مشکلات روز افزون روحی وروانی گردیده است. خانه‌ی امروز تپش زندگیش صدای آب و سبزی و درخت و قرمزی ماهی حوض نیست. خانه امروز روح و زندگی و شادابی‌اش کمرنگ شده است. بنابراین برای جان دادن به مسکن امروز باید روح جاری در آن را شناخت.
لذا با توجه به اینکه خانه و محیط آن، یکی از عوامل مؤثر در حس مکان و احساس تعلق کاربران آن است، این مهم ضرورت انجام مطالعات گسترده در باب شناسایی در جهت بهبود حس تعلق به مکان در ابعاد کمی و کیفی را می‌طلبد. ایجاد حس تعلق به مکان در ساکنین، آپارتمان‌های امروزی را از مفهوم خوابگاهی بودن خارج کرده و به مفهوم خانه نزدیک می‌کند. بنابراین هدف اصلی این پژوهش این است که چگونه می‌توان در عصر حاضر خانه ای مسکونی با الگوی خانه‌ی ایرانی را طراحی نمود.
در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده شده و ابزار گردآوری اطلاعات منابع کتابخانه ای و برای گردآوری اطلاعات از روش میدانی یعنی پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده و عکاسی استفاده شده است. با توجه به مطالعات انجام شده و نتایج حاصل از پژوهش می‌توان راهکارهایی نظیر فضاهای انسانی (فضاهای دورهمی، فضاهای خلوت، توجه به مقیاس انسانی)، فضاهای طبیعی (پیوند فضاهای انسانی با طبیعت، حیاط خلوت ،هم آغوشی طبیعت با خانه، مصالح متواضع.)، فضاهای انعطاف پذیر(دیوارهای منبسط شونده، عناصر نیمه ثابت)و ... ارائه داد که منجر به ایجاد حس تعلق در مجتمع‌های مسکونی، خواهد شود
لینک ثابت رکورد:../opac/index.php?lvl=record_display&id=12530
زبان مدرک :فارسی
شماره ثبتشماره بازیابینام عام موادمحل نگهداریوضعیت ثبتوضعیت امانت
23207‭ARC ‭43 1399 پایان‌نامهدانشگاه شهید اشرفی اصفهانیاسناد مرجعغیر قابل امانت

کاربران آنلاین :30