نوع مدرک: | متون چاپی |
سرشناسه | اسماعیلی کتکی ، مرضیه، نویسنده |
ردهبندی کنگره : | BIO microb 24 |
عنوان : | جداسازی و شناسایی پروبیوتیک¬های مهاری علیه استرپتوکوکوس¬های دهانی |
عنوان موازی : | Isolation and identification of probiotics with inhibitory effect against oral Streptococci |
ناشر: | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی: اصفهان |
سال نشر : | 1401 |
صفحه شمار: | 71ص |
شابک/شاپا | 24369 |
یادداشت | پایاننامه کارشناسی ارشد :رشته میکروبیولوژی گرایش میکروبهای بیماری زا |
شناسه افزوده : | شکری ، داریوش، استاد راهنما قاسمی ، مهدی، استاد راهنما صادقیان ، طاهره، استاد مشاور |
توصیفگرها | استرپتوکوکوس ویریدانس، لاکتوباسیلوس، پروبیوتیک، مقاومت آنتی¬بیوتیکی Isolation and identification of probiotics with inhibitory effect against oral Streptococci |
چکیده : | زمینه و هدف: با توجه به مقاومت روزافزون میکروارگانیسم¬های گرم مثبت بهویژه استرپتوکوکوس¬ها نسبت به آنتی¬بیوتیک-های رایج، استفاده از ترکیبات ضدمیکروبی مثل پروبیوتیک¬ها موردتوجه خاصی قرارگرفته است. هدف از این مطالعه جداسازی و شناسایی پروبیوتیک¬های موثر بر استرپتوکوکوس¬های دهانی بود.
مواد و روش¬ها: در این مطالعه نمونه¬های استرپتوکوکوس گروه ویریدانس بهعنوان اصلیترین گروه استرپتوکوکوس¬های دهانی از نمونه¬های مختلف بالینی جداسازی شد و همچنین سویه¬ی استاندارد استرپتوکوکوس موتانس (IBRC-M 10682) بهعنوان شاهد اخذ گردید. اثر مهاری و ضدمیکروبی20 باکتری پروبیوتیک جداشده از محصولات لبنی محلی علیه این سویه¬ها با روش-های انتشار از چاهک در آگار، تست کشندگی و مدت زمان¬کشندگی بررسی گردید و دوسویهی پروبیوتیک که نتایج وسیع الطیف¬تری داشتند انتخاب گردید و مقادیر MIC (کمترین غلظت مهاری) و MBC (کمترین غلظت کشندگی) و اثر ضدبیوفیلمی بر روی نمونه¬های استرپتوکوکوس ویریدانس با استفاده از روش میکروتیترپلیت انجام شد. همچنین در سویه¬های پروبیوتیک انتخابی، تست حساسیت آنتی¬بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن بر طبق استانداردCLSI2022 و بررسی تست¬های بیماری¬زایی که شامل رنگ آمیزی گرم، تست کاتالاز، بایل اسکولین و تحمل نمک 5/6 درصد، همولیز، CAMP، DNase، غنی سازی در سرما و حرکت به انجام رسید. سپس تست¬های¬ تعیین مکانیسم مهاری احتمالی و مقاومت به اسید و تعیین نوع و غلظت اسیدهای آلی توسط روش HPLC (کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا) انجام شد. در نهایت پروبیوتیک توسط تست¬های بیوشیمیایی و روش توالی¬یابی، ژن 16SrRNA تعیین هویت گردید.
یافته¬ها: نتایج تست حساسیت آنتی¬بیوتیکی نشان داد که بیشترین حساسیت (100%) به آنتی¬بیوتیک ونکومایسین و لینزولید و کمترین حساسیت (36.6%) به آنتی¬بیوتیک¬های آزیترومایسین، سفپیم، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، آزیترومایسین و سفوتاکسیم بود. نتایج تست مهاری و کشندگی پروبیوتیک¬¬ها علیه سویه¬ی پاتوژن و سویه¬ی استاندارد استرپتوکوکوس موتانس (IBRC-M 10682) نشان داد که دو سویه¬ی پروبیوتیک دارای اثر مهاری 100% بودند. اثر کشندگی این دوسویه فقط بعد از یک ساعت به انجام رسید و MIC و MBC این دوسویه علیه سویه¬های پاتوژن باهم یکسان و برابر با □("1" /"4") گزارش شد. همچنین اثرات ضدبیوفیلمی این دو پروبیوتیک برعلیه سویه¬های پاتوژن و سویه استاندارد استرپتوکوکوس موتانس (IBRC-M 10682) در غلظت¬های □("1" /"4") و □("1" /"2") دیده شد. نتایج تست HPLC این دوسویه با تولید اسیدهای آلی اسیدلاکتیک (با میزان بالاتر) و اسیداستیک دارای اثر مهاری بودند. نتایج تست¬های بیوشیمیایی و مولکولی نشان داد که این دوسویه¬ی پروبیوتیک، لیموزی لاکتوباسیلوس فرمنتوم و لاکتی ¬پلانتی ¬باسیلوس پنتوسوس بودند. نتایج تست-های حساسیت آنتی¬بیوتیکی و بیماری¬زایی، نشان¬دهنده عدم مقاومت آنتی¬بیوتیکی و عدم وجود مکانیسم¬های بیماری¬زایی دو سویه¬ی انتخابی بود.
نتیجه¬گیری: اثر مهاری و ضدبیوفیلمی 100% دو پروبیوتیک جداشده در این مطالعه که حتی در رقت¬های پاپایین-تر نیز مشاهده شد و عدم وجود ژن¬های بیماری¬زایی و مقاومت در این دو سویه، نوید بخش استفاده از آن¬ها به عنوان عوامل بالقوه برای مهار استرپتوکوکوس های دهانی در محصولاتی مانند دهانشویه، آدامس و یا شکلات می باشد |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=13444 |
زبان مدرک : | فارسی |