| نوع مدرک: | متون چاپی |
| سرشناسه | صفری ، نوروز، نویسنده |
| رده‌بندی کنگره : | LAW P 17 1396 |
| عنوان : | نقش عامل روانی در رفع مسئولیت مدنی |
| ناشر: | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی : بی نا |
| سال نشر : | 1394 |
| صفحه شمار: | ط، 126ص |
| شابک/شاپا | 22563 |
| یادداشت | پایان نامه کارشناسی ارشد : حقوق خصوصی |
| شناسه افزوده : | نصیری ، مصطفی، استاد راهنما نفری ، مصطفی، استاد مشاور |
| چکیده : | بسیاری از حقوقدان شرایط تحقق مسئولیت مدنی را منحصر به وجود ضرر، فعل زیانبار و رابطه سببیت می‌دانند و از ذکر سایر عناصرآن غافل مانده‌اند، در این تحقیق تلاش شده در مورد دیگر عناصر مسئولیت مدنی که شامل وجود خطاکار مدنی، وجود زیاندیده، تعدد اطراف، عنصر مادی، تعهد عام به عدم اضرار و قانون موجد تعهد عام به عدم اضرار، بحث شود. همچنین تصور عموم نویسندگان این بوده است که ارتکاب فعل زیانبارمعادل مسئولیت مدنی می‌باشد. در در این تحقیق سعی شده، بیان شود که مسئولیت مدنی، آن فعل زیانبار و عمل من غیر حق نیست، بلکه فعل زیانبار، همان خطای مدنی است و مسئولیت مدنی نتیجه خطای مدنی است، به عبارتی تعهد ناشی از خطای مدنی، مسئولیت مدنی است. برای تحقق مسئولیت مدنی، علاوه بر عناصر اشاره شده، عامل روانی نیز ضرورت دارد که این عامل می‌تواند به صورت عمد و یا سهوباشد؛ عمد نیز می‌تواند به اشکال عدوان (سوء‌نیت) یا با انگیزه نیک (حسن نیت) صورت گیرد. برخلاف ظاهر ماده 1 قانون مسئولیت مدنی که عمد و بی‌احتیاطی را ازعناصر تحقق وشکل گیری مسئولیت مدنی تعبیر کرده است، در تحقیق حاضر درصدد روشن نمودن این نکته است که سهو نیزاز جمله عناصر مذکوربوده و شامل بی‌احتیاطی، بی‌مبالاتی و بی‌پروایی می‌گردد و ذکر کلمه بی‌احتیاطی در ماده یاد شده، مسامحتاً بوده و در مقام بیان کلمه "سهو" بوده است؛نهایتا هرچند در قوانین داخلی از حسن نیت سخن به میان نیامده است، لکن بنظر می‌رسد، حسن نیت در خطای مدنی، رافع مسئولیت مدنی است |
| لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=1024 |
| زبان مدرک : | فارسی |
