موضوع پژوهش، تشریح، تحلیل و ارزیابی مقررات قانونی ناظر بردادرسی افتراقی اطفال و نوجوانان و همچنین با تأکید بر پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در سیاست کیفری تقنینی کشور در این خصوص است. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی میباشد. این پژوهش حاکی از این واقعیت است که پیشبینی و ایجاد پلیس ویژه که نیروهای آن واجد توانمندیهای ویژه ارتباطی، اجتماعی، جرمشناسی و روانشناسی میباشد ضرورتی است که اهمیت وجود آن در نظام حقوقی ایران قابل تردید نیست. پلیس ویژه باید از اهمیت ویژهای برخوردار باشد و توجه به الگوهای حمایتی و علت شناسانه در حوزه دادرسی اطفال و نوجوانان داشته باشد تا افزون بر ساختار مجزا و هم قابل پیشبینی، رویههای ویژهی اطفال و نوجوانان در عرصه عدالت کیفری اجرا شود. بنابراین دادرسی افتراقی اطفال و نوجوانان و پلیس ویژه در نهاد قضایی کشورها و ازجمله کشور ما در زمینه اجرای منافع عالیه کودکان و نوجوانان راهگشا میباشد. این امر نیز به نوبه خود از منظر نظریه حقوقدانان در عدم شکلگیری و استمرار شخصیت مجرمانه اطفال و نوجوانان مؤثر خواهد بود